Het interbellum

Na het staken van de vijandelijkheden op 11 november 1918 werden aan de Duitsers een aantal verplichtingen opgelegd. 

Eén daarvan was het aan de geallieerden overdragen van het vliegtuigenpark en onderdelen. 

België kreeg een groot aantal vliegtuigen toegewezen waarvan een deel werd opgeslagen op de “Wilrijckse Plein”. 

Later zouden de toestellen met mondjesmaat aan privépersonen verkocht worden.

Na de oorlog werd het terrein van het Wilrijckse Plein terug in gebruik genomen als vliegterrein. De vliegactiviteiten waren door de vijandelijkheden zo goed als onbestaande en de Aéro Club d’Anvers lag stil. Haar leden waren overal verspreid en de piloten deden hun plicht aan het front.

Een groot deel van de oorlogsbuit - de Duitse militaire vliegtuigen werden onder de geallieerden verdeeld - werd opgeslagen in de grote loodsen waar voorheen de ballons van de militairen onderdak vonden.

Het zou tot de Olympische Spelen van 1920 duren voor er weer leven in de brouwerij zou komen. Onder impuls van de broers Van Migem, kolonel Genotte en Jan Olieslagers werd een internationale vliegveertiendaagse ingericht die doorging van 17 juli tot 1 augustus 1920.

Jan, als een van Belgiës “luchtazen”, trommelde zijn collega’s op en overtuigde gekende piloten als Nungesser, Lecointe, Fonck en anderen naar Antwerpen te komen. Van Belgische kant zagen we naast Olieslagers, ook Van Cotthem en Stampe hun opwachting maken.

Koning Albert I was eveneens van de partij om de oorlogshelden te begroeten. De prijs van de Olympische Spelen ging naar Sadi Lecointe, die met 230 km/u de snelste doortocht maakte.

De uitbreiding van de Metropool en de aanleg van de Jan Van Rijswijcklaan zorgden ervoor dat de terreinen van het Wilrijckse plein niet langer konden gebruikt worden. Uiteindelijk werden in 1921 de vliegactiviteiten gestaakt.

Antwerpen, de bakermat van de Belgische luchtvaart, zat zonder vliegveld !